Ölüyüm şimdi de boşverin,
Çok şey beklemeyin benden,
Yaşamaya çalıştım herkes gibi, acıktım, susadım
Sevgiye… Ve adadım bağlarıma, kendimi…
Çok şey değildi belki, ihanet etmedim….
Baba, anne, kardeş, yuvaya hakkı verildi…
Yetemedimse, boşverin….
Çok şey beklemeyin benden
Ben de herkes gibi yalnızdım, hem de çok…
derdin çekilmezdi, ağır gelirken sene,
Hasta olanın sancısı bende,
Allah ına küsmüş olanın isyanı bende,
Sevdasını kaybetmişlerin ahlarını yakarım ne zamandır…
Kurşunlar tepelerinde bebelerin travmalarını yığarım,
Azgın suların yuttuğu insancıklarla kıyılara taşarım,
Bir gün ölürsem hesap sorarım
Önce ben sorarım, evvela ben!....
Değdi mi yaptıkların, buradan iyi görünüyor mu dünya!
Ektiğin nefret ve acı tohumları ne kadar büyümüş?
Yalnız ve sadece nefretten dolaştı kanında adrenalin,
Dünya keşmekeş, acı bana, küs bana, alın bana anlarım.
Yetimlerim vardı bir de sözüm,
Hayatım, evlatlarım, geçim davam, ben de insanım!
Ve her duruma bir anlatım ve masalım vardı.
Sen de sarıl masallarına,
Aldatıldın, terk edildin, yalnız kaldın…
Nefreti ve hüznü yenme savaşım, zırhım kılıncım inancım vardı.
O kuleden kurtaramadım, hapis kaldın…
Mutluluk ve huzur tohumları cebimde…
Ne vakit vardı , ne istek…
Tek tek çalacağım kapıları,
Gün gelecek…
Değdi mi küsmelerine, dünya hanından geçen yolcu,
Soracağım…. Artık işim yok burada
bitti davalarım,
Kim haklıysa hep haklıdır.
Ben devranı anladım, beyazın siyahın grinin hakkını
Var veya yok değil , mor, yeşil, turkuaz da haklı
Masa masadır dört ayaklı
Hava su ateş maden, hak ettiği gibi yerli yerinde
İnsan mı haksız iki ayakla…
Cebimi deleceğim….
Öyle geleceğim…
Bir gün ölüme… 30.05.2021 By J. Sel.
